بسم الله الرحمن الرحیم
🌸یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ(آیه 200 سوره آل عمران)🌸
📕یادداشت های تشکیلاتی یک حبه قند!
🔺️ قسمت اول
📖سلام! من یک حبه قند هستم!
✴️لطفا این شماره را تا آخر بخوانید✴️
سلام به تمام رفقایی که وقت ارزشمندشون رو میگذارن و به درد دل تک تک مولکول های سازنده یک حبه قنده تنها گوش میدن. درد دلی که بس که طولانی و غریبه باید تو چند تا پیام براتون بگم تا هم همه ی حرفام رو زده باشم و هم خوب حرفام رو روشن کنم. میدونید رفقا! داستان من از اینجا ها شروع میشه:
- از اونجایی که یه مرد عالم و با تجربه سال ها قبل(تقریبا سال 44) گفت دنیای امروز دنیای تشکیلات است.
- از اونجایی که کسی که بهش گفته میشد یک ملته گفت: تشکیلات برای هر مسلمان آگاه دغدغه مند یک فریضست.
- از اونجایی که یه سید آشنای نا آشنا(!) گفت تشکیلات برای هر گروه مردمی که هدفی رو دنبال می کنن یک فریضست.
💡بذار یکم فکر کنم! بله! درسته؛ اسم نفر اول امام موسی صدر، دومی شهید بهشتی(ره) و سومی هم ولی بزرگوار جامعمون امام خامنه ای(حفظه الله) بود.
ببین رفیق! شروع داستان من یه طور دیگه هم میتونه روایت بشه ولی چون نمیخوام خستت کنم میذارم برای دفعه بعد. الان فقط میگم که چیا رو دوست دارم برات بگم:
- این همه میگن تشکیلات، تشکیلات؛ خوب چرا تشکیلات؟(ضرورت و به عبارتی چرایی)
- خوب اصلا تشکیلات یعنی چی؟ به حزب چه ربطی داره؟ تشکیلات هیأت چیه و واژه های مشابه دیگه(مفهوم شناسی و به عبارتی چیستی)
- خوب برای تشکیل یک تشکیلات باید چیکار کنیم؟(نقشه راه و یا به عبارت دیگه چگونگی)
تو مثلث 3 چ(چیستی، چرایی و چگونگی) سعیم اینه که مورد 1 و 2 رو کامل برات توضیح بدم ولی تو مورد 3 تا هر جا که تو حوصله داشته باشی و ازم بخوای... بالأخره مستمع صاحب سخن را سر ذوق آورد😉
⚠️آها! راستی! صحبت ما یک صحبت ذوقی و سلیقه ای نیست! سعی میکنم باهاتون با ارجاعات دقیق و تحلیل صحبت کنم. ارجاعات به افرادی مثل امام و آقا و آقای مصباح یزدی و شهید بهشتی و امام موسی صدر؛ البته به نکات تاریخی هم اگه بتونم اشاره میکنم. فقط یه نکته: بیشتر ارجاعاتم به حضرت آقا است.(انصافاً برا یه حبه قند قابل قبوله دیگه😅😅)
🔆راستی! ماجرای اسمم رو هم میخواستم براتون بگم ولی :
🔹بهتر آن باشد که سر دلبران، گفته آید در کلام دگران🔹
(به به... چه تواضعی😂)
پس این رو بخونید:
📎«یک کار تشکیلاتی یک کار جمعی خصوصیتش این است که فرد باید خودش را در جمع حل کند، گم کند؛
این گم کردن عین باز یافتن به نحو درست است.
چیزی کم نمی‌شود از آدم، چیزها افزوده می شود.
من مثال می زنم به آن لیوان آبی که داخل آن یک حبه قند را شما می اندازید. این حبه قند یک چیز مشخصی است، به قدر خودش شیرینی دارد. وقتی در (لیوان آب) انداختی، تمام است، یعنی یک دانه از این ذرات ریزی که زیر داندان می آمد و صدا می کرد و خودش را نشان می داد که هان! منم؛ یک دانه از اینها باقی نمی ماند، تمام حل می شود در آب.»
📚مقام معظم رهبری 2 خرداد 1359
✍️ یک حبه قند
#یادداشت_های_تشکیلاتی
